همایون مامان و بابا

سلام عزيز مامان . اندازه یِ بهانه اش بزرگ نیست ... اصلِ اتفاقش بر مي گردد به چیزی حدودِ یک دقیقه ،‌ كه آخرین شبِ پاییز را از باقي شب هايِ سال متمایز کرده و طولش را زیاد کرده و رنگش را سیاه و نامش را یـــــــــــلدا وقتِ خوبِ شمارشِ جوجه ها.... شده بهانه یِ کلی برنامه ریزی هایِ از قبل کجا جمع شدن ها راس چه ساعتی به هم رسیدن ها دور هم نشستن ها هندوانه شکستن ها و انار دان کردن ها و آجیلِ شیرین خوردن ها و بهانه ی درِ خانه ی هم را زدن ها .. سراغ حافظ را گرفتن ... دلش را به فاتحه ای شاد کردن و بر نیتِ پاکش تفال زدن اندازه ی ِ بهانه اش بزرگ نیست ... برایِ دلهایِ بهانه جویمان، هدف.... آن به هم رسیدن است و گونه ی هم ر...